heb jij weleens van de Engelse rozen gehoord?
nou, dat zijn ze allemaal niet:
een doos chocolaatjes
eeen voetbalteam
bloemen die in de tuin groeien
en dit zijn ze wel:
vier meisjes;
nicole, amy,charlotte en grace
dit zijn een paar dingen die je over hen moet weten;
ze zitten op dezelfde school en wonen in dezelfde buurt
ze doen dezelfde spelletjes, lezen dezelfde boeken en vinden dezelfde jongens leuk
's zomers gaan ze picknicken en 's winters gaan ze schaatsen
maar dansen vinden ze het leukst van alles
dat klinkt allemaal heel leuk en gezellig, en dat was het vaak ook
maar er was een probleem, ze waren allen een beetje jaloers op een ander meisje bij hen in de buurt
dat meisje heette binah, en dit zijn een paar dingen die je over haar moet weten:
ze was heel, heel mooi
ze had lang, zijdezacht haar en een huid als melk en honing
ze kon heel goed leren en ze was heel goed in sport
ze was altijd vriendelijk tegen andere mensen
ze was bijzonder
maar ze was verdrietig, ze mocht dan het mooiste meisje zijn dat je ooit had gezien, ze was ook heel eenzaam, ze had geen vriendinnen en ze was overal en altijd alleen
je zult je onderhand wel afvragen: 'wat is het probleem? waarom nodigden de Engelse rozen haar niet uit om thee te komen drinken, als ze toch zo aardig was?'
ik heb je al verteld waarom dat was, ze waren nl een beetje jaloers, nou, misschien wel een beetje erg
heb jij nooit groen gezien van jaloezie? of het gevoel gehad dat je uit je vel zou springen als je niet kreeg wat iem anders had, als je nee zegt, sta je te liegen dat je zwart ziet, en dan ga ik het aan je moeder vertellen
en nu even je mond houden
kijk, de engelse rozen wilden graag aardig zijn en ze wisten dat binah eenzaam was, maar ze kregen het niet voor elkaar tegen haar aardig te doen, want overal kregen ze dit te horen:
'wat een mooi meisje is dat!'
'ze lijkt wel een stralende ster!'
'wat is binah toch bijzonder!'
als nicole en amy en charlotte en grace hoorden dat de mensen zo over binah spraken, werden ze er gewoon misselijk van , en dan zeiden ze dit:
'hoe kan iemand zo volmaakt zijn?'
'dat zeggen ze nooit over ons!'
'het is niet eerlijk'
'we doen gewoon alsof we haar niet zien als ze langsloopt'
'laten we haar in het meer duwen'
en dat deden ze dan ook
nee, sufferd, niet dat van het meer
dat van doen alsof ze haar niet zagen
en zo ging het door, en de engelse rozen hadden nog steeds lol met elkaar en binah was nog steeds alleen
op een avond, toen de meisjes allemaal op het slaapfeestje bij nicole thuis waren, stak haar moder haar hoofd om de deur en zei:
'mag ik binnenkomen om even met jullie te praten?'
'we gaan echt zo naar bed man, zei nicole, even ons kussengevecht afmaken'
'daar kom ik niet voor', antwoordde haar moeder, 'ik wil met jullie over binah praten, ze woont verderop in de straat, ze zit op dezelfde school als jullie, ze vinden dezelfde dingen leuk die jullie leuk vinden, en toch vragen jullie haar nooit mee en doen jullie geen enkele poging om vriendinnen met haar te worden'
het was een hele tijd stil, moeder gaf hun elk een nachtzoen, en zei: 'denk er s over na', de meisjes wisten dat binah alleen was en diep van binnen dat de mama van nicole gelijk had, ze zeiden toen tegen moeder: 'het is vast een verwend kind' en 'verwaand ook', moeder zei: 'nee, dat weten jullie niet, zouden jullie het fijn vinden als mensen gaan beoordelen op basis van hoe je eruitziet hoe je bent, ook al ken je hen niet?'
weer had de moeder van nicole gelijk, dat wisten ze
de meisjes konden geen woord uitbrengen, en dat gebeurt niet vaak, neem dat van me aan
en toen vielen ze in slaap, en kregen allen dezelfde droom
luister maar.....
(morgen vervolg) (het einde samengevat dan)
No comments:
Post a Comment