Vlieg naar de bomen,
hoog de lucht.
Tranen vallen langs
mij heen en voelen
hoe ik ben.
Weg van jou.
Je beeld wil niet weg
van mij- je ogen en
haar- zwart
als de nacht.
Voel me en
die knuffels.
Te broos.
Je zoekt een weg naar me.
Je lichaam houdt zich vast en
je huid is zacht,teder.
Toch ben ik bang.
Ik streel je op weg
naar warmer en zachter.
Plots voel ik me alleen.
Waarom toch?
Athilja
22 december 1999
No comments:
Post a Comment